تاریخچه موسیقی پاپ

موسیقی پاپ بر خلاف موسیقی عامیانه سنتی توسط افراد شناخته شده معمولا حرفه ای و از راه روند انتفال آوازی تکامل نمیابد . در غرب از دهه 50 میلادی موسیقی عامه پسند ( پاپ ) papular به معنای سبک های پیوسته در حال تغییری است که از موسیقی الکترونیکی تقویت شده amplified تا راک اند رول rock and roll را در یر می گیرد .

از لحاظ تاریخی موسیقی پاپ به هر شکلی از موسیقی غیر عامیانه گفته می شود که محبوبیت توده ای کسب می کرد ـ از تصنیف های آواز خوانان دوره گرد و تروبادرهای سده های میانی تا آن عناصر هنر های زیبای موسیقی که در اصل گرئه کوچکی از شنوندگان فرهیخته را مخاطب قرار میداد . اما به شکل وسیعی محبوبیت میافت . پس از انقلاب صنعتی موسیقی اصیل عامیانه به صورت گسترده ای ناپدید شد و موسیقی عامه پسند عصر ویکتوریا و اوایل سده بیستم موسیقی تالار های موسیقی بود که والاس و اپرت های ژاک اوفنباخ و ویکتور هربرت و دیکران در راس آن قرار داشت .

در این میان در ایالت متحده نمایش های آواز خوان های دوره گرد (گروه هایی از مجریان سفید پوست که خود را به سیمای سیاه پوشان در می آورند.) آثار ترانه سرایانی مانند استفان فوستر را اجرا می کردند . سبک های موسیقی پاپ تا اوایل سده بیستم میلادی از اروپا به آمریکا می رفت . سپس اشکال اوریکایی نظیر رگ تایم و کمدی موسیقایی بدودی شنوندگانی در امگلستان و در قاره اروپا یافت .از آن زمان به بعد موسیقی پاپ غربی بیشتر تحت سلطه اوریکا بوده است . در دهه 1890 تین پن آلی tin pan alley نیویورک به صورت نخستین صنعت خود کفای جاپ ترانه های پاپ ظهور کرد و در همان 50 سلا اول غزلسرایی بارور را با اپرت تروپایی در آمیخت و نوع جدیدی از نمایش موسیقیایی یا موزیکال ـ را به وجود آورد که در دست آهنگسازان امریکایی مانند ژروم کرن - جورج گرشوین - آیروین برلین - کول پورتز - ریچارد رودجرز و اسکار همرشتاین دوم به پیچیدگی قابل توجه ای دست یافت .

__________________